Άπνους
κατακλίνεσαι πένθιμος μέσα στους θάμνους
άρκτους
ονειρεύεσαι άγρυπνος κάτω απ’ τους κάκτους.
Στην πληγωμένη μοναξιά των ελαιώνων
και στην απέραντη σιωπή των ορυζώνων
σκέπτεσαι μόνον
Απλανείς και πλάνητες, αειθαλείς και φυλλοβόλους
να τους έκαιγες όλους
και μέσα στα μαρμάρινα τα εκμαγεία να περιελίσσεσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου