Θέλεις, μα δεν ξέρεις που πηγαίνεις
κι’ άλλωστε τα πάντα είναι ακριβά
θυμάσαι αλλά δεν καταλαβαίνεις
κι’ ύστερα δε σε παίρνει τελικά.
Θα το ξεπεράσεις, μη φοβάσαι
κι’ άλλοι το ξεπέρασαν πολλοί
πίστευε τις νύχτες που κοιμάσαι
πως έχεις φρύδια σαν του Καραμανλή.
Δεν υπάρχει άλλη αιτία
κοιμούνται τα φαντάσματα βαρειά
μα ροχαλίζουνε στη θεία λειτουργία
και πρέπει κάποιος να τους σφίξει τα λουριά.
Εκείνη να σου λέει πως είναι άνοιξη
κι’ εσύ να την κοιτάζεις με κατάνυξη
κι’ η ιστορία μοιάζει σαν το σαλιγκάρι
που τρέχει γρήγορα και δύσκολα φρενάρει
και παραθείο
για το θείο Περικλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου