Μακάριος ατενίζεις τους επικριτάς σου
την χλαμύδαν την χρυσοποίκιλτον περιβεβλημένος.
Το βλέμμα απλανές, αι παρειαί υπέρυθροι
με κείνο το υπέρυθρον των ρόδων του Μαϊου.
Γαλήνιος ως ήσο όταν έζης
ως ήσυχος με την συνείδησίν σου,
ω των ανθρώπων αθλιώτατε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου