Μόνο μια στιγμή

Δεν έχουμε τίποτα, τίποτα, μόνο μια στιγμή

στα γρανάζια ανάμεσα της νύχτας και της μέρας

δεν έχουμε τίποτα, κι’ αυτή η μονάχη στιγμή

πριν ξεκινήσει χάνεται, σαν ίσκιος, σαν αγέρας

Μισόκλεισες τα μάτια σου σαν κάτι να σκεφτόσουν

ίσως για σε και κείνονε, μπορεί για μας τους δυο

στεκόμουν και σε κοίταζα, τη νύχτα όπως κοιμόσουν

να κλείσω την εικόνα σου σφιχτά μεσ’ στο μυαλό

Πόσα ωραία όνειρα, για σένα και για μένα

γραφτήκανε στην άμμο και τα σβήνει το νερό

με τα σκισμένα μας πανιά, κατάρτια τσακισμένα

στο πέλαγο ανοιχτήκαμε με κόντρα τον καιρό

Δεν έχουμε τίποτα, μόνο μια στιγμή...