23/1/11

Σε σκεφτόμουν συχνά

Σε σκεφτόμουν συχνά,
ακούγοντας τα πουλιά που κελαηδούσαν χαιρετώντας την άνοιξη

Σε σκεφτόμουν συχνά,
καθώς το ηλιοβασίλεμα έβαφε το ποτάμι που αργοκυλούσε κατακόκκινο

Σε σκεφτόμουν συχνά,
όταν η μεθυστική μυρωδιά των λουλουδιών μου έκοβε την ανάσα

Σε σκεφτόμουν συχνά,
περπατώντας στο δάσος ανάμεσα στα αγέρωχα πανύψηλα δέντρα

όμως άκου τα πουλιά              (τα πουλιά που σκοτώθηκαν)
μα κοίτα το ποτάμι                  (το ποτάμι που στέρεψε)
μύρισε τα λουλούδια              (τα λουλούδια που μαράθηκαν)
που είναι τα δέντρα;                (τα δέντρα που κάηκαν)

κι’ έτσι, τώρα πια δεν σε σκέφτομαι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: